Kâğıt Ev by Carlos María DomínguezMy rating: 3 of 5 stars
Bir solukta okunan ve insanı düşündüren bir novella. Keşke daha uzun olsaydı. Bu konudan çok güzel ve uzun bir roman çıkabilecekken, hikâye yarım kalmış gibi geldi bana. 3 yıldız vermemin tek sebebi bu.
Kâğıt Ev, kitap tutkusunun ne boyutlara varabileceğinin uç bir örneği. Konusundan bahsedersem spoiler vermiş olacağım, bu yüzden en beğendiğim alıntıları paylaşmak istiyorum:
"Çoğunlukla bir kitaptan kurtulmak ona sahip olmaktan daha zordur. Kitaplar, sanki asla geri dönemeyeceğiniz bir anın tanıkları gibi, bir ihtiyaç ve unutkanlık anlaşmasıyla tutunurlar insana."
"Üstlerinde gün, ay ve yıl yazan sayısız kitap gördüm ben; gizli bir takvimi oluşturur her biri."
"Kimse bir kitap kaybetmek istemez. Bir daha okumayacak olsak da başlığında eski, belki de kaybolmuş bir duyguyu taşıyan bir kitabı kaybetmektense bir yüzük, saat veya şemsiye kaybetmeyi yeğleriz."
Bir de metinde yazarın hünerini ve baskının kalitesini gösteren "patikalar" olması fikri çok hoşuma gitti. Patikalar sayfaya yukarıdan aşağıya baktığınızda bulduğunuz dolambaçlı yollar.
"Cümle diziliminde belli bir ritmi olmayan bir yazar bunu başaramaz. Şayet tek bir cümlede dörtten fazla hecesi olan iki ya da üç sözcükle dili bozarsa, yolu ve muhakkak ki ritmi de bozuş olur. Sayfada o yolu arar durursunuz ama bulamazsınız. Fazla ufak ya da fazla büyük, özensiz bir baskı gözün, gizliden gizliye diyelim, takip ettiği bu figürleri de bozar."
Çeviri ve editoryal kusursuzdu. Tek bir aksaklığa ya da yazım hatasına rastlamadım. Çevirmen Seda Ersavcı'ya ve editör Ferhat Özkan'a çok teşekkürler.
View all my reviews
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder